gerçek
bir hayat yaşayamamaktan
zihinde
tereddüt, algı güvensizliği
sordum
seni kaybedene kadar
pankartlar
açıldı cumartesi günleri
belki
ağladığında ziyan olur likit
anladığında
değersiz
çıkarsana
üstünden o fiyakalı gömleği
daha
kendini atfedeceksin
davetiye
dağıt, gazeteye manşet
neyse
parası ver ya da sessizce gebe kal
bazen
anne, bazen hafta içi ol
yirmili
yaşlarında, gözleri büyük
dövizleri
de kefeni de amerikan bezinden
iyi
yalnızlıklar atlasıyım üç
sordum
seni bulana kadar, gören duyan yok
çaldığın
coğrafyaların tem'de terörle mücadelesi
gibi çıkarsana koynunda beslediğin o armonikayı
gibi çıkarsana koynunda beslediğin o armonikayı
sanki
tenin dışında temenni, senin dışında ve kenetsiz
biraz
da orta refüj çiçeklerine ait
sana
ahmetlerden bahsedeceğim suç duyurusunda bulun
ya
da güle vekalet ver
o
da güzel, o da suskun.
şiiriözlüyorum, sayı 58 | mart-nisan 2014
